Chiromancja (od greckiego cheir) to skomplikowana metoda przepowiadania przyszłości i analizowania charakteru oparta na wyglądzie linii dłoni oraz kształcie, wielkości i budowie rąk. Prawdopodobnie zapoczątkowana została w Indiach i ma przynajmniej pięć tysięcy lat. Korzystano z niej w Chinach, Tybecie, Persji, Mezopotamii i Egipcie.
Legenda głosi, że grecki filozof Arystoteles według, którego ręka jest podstawowym organem, uczył chiromancji swego sławnego wychowanka Aleksandra Wielkiego, a Juliusz Cezar podobno tak bardzo był pewien swych umiejętności chiromatycznych, że oceniał ludzi ze swego otoczenia właśnie na podstawie wyglądu ich dłoni. Chociaż starożytni sławili zalety chiromancji, dopiero w renesansie rozwinięto systematyczne zasady tej sztuki. Pierwszy kompletny podręcznik na jej temat, Sztuka chiromancji, ukazał się w Niemczech w 1475 roku, niedługo po wynalezieniu druku. W tej i następnych pracach czytelnicy mogli znalezć szczegółowe mapy dłoni, które każdej linii, każdemu wzgórkowi albo zagłębieniu przypisywali nazwę oraz szczególne znaczenie.
Analiza tych detali podobno dostarczała danych na temat czyjegoś charakteru i przeznaczenia, jak również podatności na choroby, na przykład serca czy wątroby. W siedemnastym wieku kursy chiromancji były częścią programu nauczania kilku większych uniwersytetów. Chiromancja osiągnęła szczyty popularności w dziewiętnastym stuleciu a to za sprawą najwybitniejszego chiromanty, hrabiego Louisa Hamona. Hamon, działający w Londynie pod pseudonimem Cheiro, przeprowadzał rocznie tysiące badań dłoni stosując system, którego nauczyła go jego matka Irlandka.
Jego wróżby cieszyły się opinią zadziwiająco trafnych i do Hamona zwracało się wielu znakomitych klientów, łącznie z królami Anglii Edwardem VII i Edwardem VIII, królem Belgii Leopoldem, rosyjskim carem Mikołajem II, Stephanem Groverem Clevelandem, Thomasem Edisonem, Markiem Twainem i Oskarem Wildem. Zafascynowanie sukcesami Hamona nigdy do końca nie opadło i zawodowi chiromanci wciąż jeszcze prosperuję w wielu krajach Europy i w Stanach Zjednoczonych.
Pagórki na dłoni (inna nazwa wzgórza)
Pagórki na dłoniach zdradzają niejedną tajemnice ich właściciela. Nazwy pagórków zapożyczono od planet Układu Słonecznego. Chiromancja, starożytna wiedza czytania z dłoni, przywiązuje wielką wagę do maleńkich wypukłości znajdujących się u nasady każdego palca. To "energetyczny zapis" każdego człowieka, dzięki pagórkom możemy poznać jego charakter, zalety, wady, a także wrodzone lub nabyte skłonności do niektórych chorób.
Legenda głosi, że grecki filozof Arystoteles według, którego ręka jest podstawowym organem, uczył chiromancji swego sławnego wychowanka Aleksandra Wielkiego, a Juliusz Cezar podobno tak bardzo był pewien swych umiejętności chiromatycznych, że oceniał ludzi ze swego otoczenia właśnie na podstawie wyglądu ich dłoni. Chociaż starożytni sławili zalety chiromancji, dopiero w renesansie rozwinięto systematyczne zasady tej sztuki. Pierwszy kompletny podręcznik na jej temat, Sztuka chiromancji, ukazał się w Niemczech w 1475 roku, niedługo po wynalezieniu druku. W tej i następnych pracach czytelnicy mogli znalezć szczegółowe mapy dłoni, które każdej linii, każdemu wzgórkowi albo zagłębieniu przypisywali nazwę oraz szczególne znaczenie.
Analiza tych detali podobno dostarczała danych na temat czyjegoś charakteru i przeznaczenia, jak również podatności na choroby, na przykład serca czy wątroby. W siedemnastym wieku kursy chiromancji były częścią programu nauczania kilku większych uniwersytetów. Chiromancja osiągnęła szczyty popularności w dziewiętnastym stuleciu a to za sprawą najwybitniejszego chiromanty, hrabiego Louisa Hamona. Hamon, działający w Londynie pod pseudonimem Cheiro, przeprowadzał rocznie tysiące badań dłoni stosując system, którego nauczyła go jego matka Irlandka.
Jego wróżby cieszyły się opinią zadziwiająco trafnych i do Hamona zwracało się wielu znakomitych klientów, łącznie z królami Anglii Edwardem VII i Edwardem VIII, królem Belgii Leopoldem, rosyjskim carem Mikołajem II, Stephanem Groverem Clevelandem, Thomasem Edisonem, Markiem Twainem i Oskarem Wildem. Zafascynowanie sukcesami Hamona nigdy do końca nie opadło i zawodowi chiromanci wciąż jeszcze prosperuję w wielu krajach Europy i w Stanach Zjednoczonych.
Pagórki na dłoni (inna nazwa wzgórza)
Pagórki na dłoniach zdradzają niejedną tajemnice ich właściciela. Nazwy pagórków zapożyczono od planet Układu Słonecznego. Chiromancja, starożytna wiedza czytania z dłoni, przywiązuje wielką wagę do maleńkich wypukłości znajdujących się u nasady każdego palca. To "energetyczny zapis" każdego człowieka, dzięki pagórkom możemy poznać jego charakter, zalety, wady, a także wrodzone lub nabyte skłonności do niektórych chorób.
nazywany wzgórzem królewskim. Ważna jest jego wielkość, barwa, a także ilość maleńkich linii, które go przecinają: -średniej wielkości pagórek zapowiada spokojne życie, udane małżeństwo oraz poszanowanie prawa,
- nadmiernie wypukły pagórek zabarwiony czerwienią ukazuje dość dokuczliwe wady jego właściciela, takie jak despotyzm, pragnienie władzy za wszelką cenę, materializm, czasami ostrzega przed schorzeniami dróg żółciowych oraz wątroby,
- brak pagórka Jowisza zapowiada życie pozbawione większych sukcesów, a także wskazuje na problemy materialne,
- maleńkie linie poziome oraz pionowe przecinające wzgórze to zapowiedz życia pełnego zmian i różnorodnych doświadczeń, brak linii -wróży spokój, ale i też monotonną egzystencję.
2) Pagórek Saturna Znajduje się pod palcem środkowym, nazywany wzgórzem przeznaczenia Wiele mówi o szansach na odniesienie sukcesu w życiu, a także o karierze zawodowej jego właściciela: - średniej wielkości pagórek zapowiada charakter zrównoważony, umiejętność logicznego myślenia, umiarkowanie, autorytet,
- nadmiernie wypukły zapowiada wielkie sukcesy w życiu, trwałą karierę oraz bogactwo, ale niestety czasami ostrzega przed poważnymi wypadkami za kierownicą, daje talenty do nauk ścisłych oraz szczęście w karierze duchownej,
- brak pagórka powoduje u jego właściciela brak odporności psychicznej, czasami obdarza skłonnością do depresji i filozoficznej refleksji nad sensem istnienia.
3) Pagórek Słońca Znajduje się pod palcem serdecznym, często nazywany wzgórzem Apollina. Sygnalizuje, czy człowiek jest szczęściarzem, czy pechowcem w życiu, jakie ma szansę na sławę, zaszczyty i dobrą reputację wśród innych:
- piękne, różowe i harmonijne wzgórze zapowiada, że jego właściciel ma talenty artystyczne, wesołe usposobienie i poczucie humoru, może stać się kimś znanym oraz popularnym w społeczeństwie, czeka go także korzystne pod każdym względem małżeństwo,
- brak wzgórza wskazuje na osobę, która nie grzeszy dobrym gustem, brakuje jej towarzyskiej ogłady, czasami mimo wielu starań, nie potrafi niczego ważnego dokonać w życiu, ma pecha w małżeństwie lub popełnia dzięki niemu mezalians, który ją degraduje społecznie,
- nadmierne wzgórze zdradza zamiłowanie do hazardu, brak odpowiedzialności, ale czasami zdarza się, że jego właściciel jest szlachetną osobą, która pada ofiarą niesłusznych pomówień swoich wrogów, często ostrzega- przed chorobami serca.
4) Pagórek Merkurego Znajduje się pod małym palcem, często nazywany wzgórzem wiedzy, bo najwięcej mówi o inteligencji i zamiłowaniu do nauki jego właściciela:
- wypukłe i różowe wzgórze to szczęśliwy znak, jego posiadacz może uzyskać w życiu poważanie dzięki talentom oraz wybitnej inteligencji, czasami zadziwia otoczenie innowacyjnymi rozwiązaniami i wynalazkami, cieszy się na ogół dobrym zdrowiem,
- brak wzgórza mówi o słabym zdrowiu fizycznym i nadwrażliwości psychicznej,
- nadmierne wzgórze mocno górujące nad innymi ostrzega, że jego właściciel może być miłośnikiem cudzej własności, w dodatku dzięki sprytowi jego złodziejstwo zawsze jest trudne do udowodnienia, czasami to osoba uczciwa, ale wtedy ma spore problemy z układem pokarmowym.
5) Pagórek Księżyca Poniżej Pagórka Merkurego od krawędzi dłoni do jej środka wznosi się następna wyżyna nazwana od satelity Ziemi, Pagórkiem Księżyca lub Górą Księżyca. Symbolizuje ona tajemnice duszy i podświadomości człowieka, któremu wróżymy, ale także przesyła praktyczne informacje, mówi o naszych podróżach i sposobie komunikowania się z otoczeniem:
- rozległa o ładnym naturalnym kolorze i średniej wielkości zapowiada interesujące życie, taka osoba ma sporo talentów interpersonalnych, lubi ludzi, wrażliwa, empatyczna, sprawdza się jako przyjaciel, wiele podróżuje,
- nadmiernie wypukła, o barwie czerwonej niestety często zapowiada zaburzenia psychiczne i nadmiernie rozbudzoną wyobraznię, ostrzega przed niebezpieczeństwem na morzu i daje skłonności do pijaństwa,
- brak tej góry często zdradza, że człowiek żyje tylko chlebem i prozą życia, brakuje mu wyobrazni i fantazji, polotu ducha, potrafi innych zanudzić na śmierć, bo nic go nie interesuje.
6) Pagórek Wenus Otacza rozległą wyżynę kciuk, wielki palec dłoni. Jak zwierciadło prawdy pozwala nam rozszyfrować ukrytą naturę kobiety, której dłoń analizujemy. W przypadku męskich rąk ma mniejsze znaczenie wróżbiarskie, czasami nazywana Górą Wenery:
- piękna, różowa, wypukła góra zapowiada, że jej właścicielka jest zmysłowa, łatwo zostaje matką i cieszy się dobrym zdrowiem, nawet jeśli jest frywolną kokietką, to jest zdolna do żarliwych i szczerych uczuć, czasami w średnim wieku musi zadbać o zdrową dietę, bo grozi jej podwyższony poziom cholesterolu,
- brak góry i jej blady odcień zapowiada kompleksy na tle seksualnym, daje niskie libido, dość chłodne usposobienie, niechęć do posiadania potomstwa, ale czasami to oznaka braku poczucia piękna i osoby, której słoń mocno nastąpił na ucho,
- nadmiernie wyniosła oraz mocno czerwona góra to zapowiedz burzliwego życia miłosnego, lekkomyślności i chorób urologicznych, jeśli taka pojawia się u mężczyzn, to najczęściej wskazuje na homoseksualizm lub erotomanię.
Linie
1) Linia Życia - daje ogólny wygląd w jakości życia właściciela i jego witalności.
- blada i cienka: liczne zmiany, przeprowadzki, migreny.
- wyrazna i różowa: dobre zdrowie, zdrowe potomstwo.
- przerwy, czarne kropeczki: problemy zdrowotne, czasami operacje.
- podwójna linia: znak witalności, dbania o zdrowie, umiłowanie władzy.
2) Linia Głowy - określa intelektualne możliwości, odkrywa potencjał kreatywności, umiejętności koncentracji i rozwiązywania problemów.
- długa i wyrazna: inteligencja, dowcip, kariera zawodowa, uzdolnienia.
- opadająca w kierunku nadgarstka: humanista, żywa wyobraznia, lęki.
- podwójna linia: wybitny umysł najczęściej w kierunkach ścisłych.
- prosta: umiłowanie logiki i filozofii, pedantyzm
- rozgałęzienie na końcu linii: talenty literackie, uzdolnienia w nauczniu oraz uczeniu się języków obcych.
3) Linia Serca - jest kluczem do zrozumienia emocji, objawia sposób oddziaływania na innych oraz oczekiwania osoby względem miłości i obowiązków. - długa, przecina całą dłoń: pomyślne małżeństwo osoba szczera, serdeczna, kochająca i kochana.
- podwójna linia: wielka, romantyczna miłość, zdolność do bezinteresownych uczuć.
- gałązka w kierunku małego palca: flirciarz, kokietka, udane przygody miłosne.
4) Linia Losu - pokazuje stopień sprawowania kontroli nad własnym życiem i okolicznościami zewnętrznymi, radzenia sobie z odpowiedzialnością i czynienia użytku z wrodzonych zdolności.
- długa, kończąca się na palcu środkowym, wyrazna i lekko różowa: osoba wybitna, życie bogate w doświadczenia, czasami sława.
- podwójna linia: dwie drogi życia, dwa ważne zawody, pasje życiowe.
- rozwidlona na końcu: religijna natura.
- krótka: praca mniej ważna od rodziny, kłopoty z ukończeniem studiów wyższych.
5) Linia Apollona - zwana również linią słońca, odzwierciedla wewnętrzne zadowolenie, nie każdy ma linię Apollona, lecz jeśli na czyjejś dłoni ona widnieje, oznacza to, że ta osoba umie cieszyć się życiem i czerpać radość z pracy; w niektórych systemach długa linia Apollona wskazuje na przychylność fortuny.
6) Linia Merkurego - jest oznaką doskonałych zdolności komunikacyjnych. Świadczy o talencie do handlu, albo ogólnie radzenia sobie z informacją. Może też świadczyć o umiejętności manipulowania marzeniami i podświadomymi pragnieniami innych.
Wygląd dłoni:
* Dłoń Słońca - długa, smukła, lekko owalna, harmonijnie zbudowana. Skóra o odcieniu bursztynu.
Dominujący palec Słońca.
Osobę o takich dłoniach cechuje magnetyzm i logiczny umysł. Ma ona tendencje do wypowiadania ostrych, ale obiektywnych sądów. Potrafi w wielu dziedzinach dojść do perfekcji. Z całą pewnością ma jakiś talent artystyczny i rozwinięty szósty zmysł - dlatego jest nadwrażliwa i często się obraża, przez co partner takiej osoby winien uzbroić się w cierpliwość.
* Dłoń Księżyca - blada, biała, często z wyraznie widocznymi cienkimi, niebieskimi żyłkami. Smukłe palce.
Często szpiczaste paznokcie.
Człowiek o takich dłoniach jest niezwykle wrażliwy i chimeryczny. Często jest to hipochondryk, romantyk i wielki marzyciel obdarzony nieokiełznaną wyobraznią. W życiu nierzadko trudno znalezć mu swoje miejsce. Potrzebuje wiele ciepła. Za wszelką cenę winien unikać zawodu mającego związek z monotonnym wykonywaniem ciągle tych samych czynności. Dobre medium.
* Dłoń Merkurego - ruchliwe palce. Palce: serdeczny i wskazujący - tej samej długości. Dłoń delikatna, choć zaskakująco silna w uścisku.
Osoby mające takie dłonie kipią pomysłami, często zmieniają pracę. Czasami są nazbyt drobiazgowe. Powinny się zająć karierą naukową. Mogą mieć poważne problemy ze znalezieniem partnera na całe życie.
* Dłoń Ziemi - dłoń mięsista. Skóra o odcieniu czerwonym, ziemistym.
Ludzie o takich dłoniach są praktyczni, bardzo realnie patrzą na świat, są świadomi swoich celów w życiu, sumienni, posłuszni niezmiennym od pokoleń zasadom. Z całą pewnością zapewnią swojemu partnerowi stabilizację materialną i spokój.
* Dłoń Wenus - mała i pulchna. Skóra biała z różowym zabarwieniem. Dłoń przyjemna w dotyku. Kciuk mały.
Ludzie o takich dłoniach są tkliwi, nastrojowi i łatwo się załamują. Zranieni, zachowują urazę do końca życia. Mogą wykonywać tylko te zawody, które dają im satysfakcję.
* Dłoń Marsa - średniej wielkości, kanciasta. Skóra gruba o barwie czerwonej. Taką dłoń mają ludzie nadpobudliwi i nerwowi.
Jeśli przy tym kciuk jest mały, mogą być agresywni. W swoją pracę angażują się z pasją, co pozwala im szybko odnieść sukces materialny. Ponieważ seks i erotyka są w ich życiu niezmiernie ważne, muszą mieć koniecznie partnera, który jest dla nich szalenie atrakcyjny.
* Dłoń Saturna - duża, koścista, żylasta. Uścisk pewny i mocny. Skóra o zabarwieniu żółtobrązowym z plamami o barwie ołowianej
Człowiek z taką dłonią to typ praktycznego gospodarza potrafiącego skoncentrować się tylko na jednej dziedzinie, co pozwala mu osiągnąć niezwykłą perfekcję w tym, co robi. Małomówny i wstydliwy. Bardzo trudny w stosunkach partnerskich. Nie potrafi zrezygnować choćby z cząstki siebie i dlatego często jest zupełnie samotny.
* Dłoń Jowisza - ręce duże, mocno umięśnione. Długość palców równa długości śródręcza. Zabarwienie skóry - złotawe.
Ludzie obdarzeni takimi dłońmi są życiowymi optymistami, dobrymi i wiernymi przyjaciółmi. Ich pasją są często podróże. Uwielbiają bawić się w wesołym towarzystwie i kochają wolność. Niechętnie wstępują w związki małżeńskie. A jeśli już - muszą się w nich czuć swobodnie. W przeciwnym razie mogą nagle, bez wyraznej przyczyny, opuścić partnera.
* Dłoń Urana - niezwykle elastyczna. Skóra delikatna, powykrzywiane palce.
Takie dłonie często mają ludzie przejawiający niezwykły talent muzyczny. Bardzo łatwo przystosowują się do otoczenia. W swoich poczynaniach nie cofają się przed ryzykiem i szybko stają się niezależni. Ze względu na swoje liberalne poglądy nie powinni zawierać związków małżeńskich.
Skóra na dłoni:
1. Gładka - wrażliwość
2. Wilgotna - nerwowość
3. Pomarszczona - oschłość
4. Sucha - opryskliwość
Kolor dłoni:
1. Różowy - zrównoważony, pogodny, zdrowy
2. Czerwony - emocje
3. Żółty - zazdrość, kłopoty z wątrobą
4. Złoty - energia, samodzielność
5. Blady - bezradność
6. Biały - wyrozumiały
7. Ziemisty - uparty
8. Siny - mściwy
